Monday, February 15, 2010

வாழ்க்கை கற்று தரும் பாடங்கள்..

வாழ்க்கை ரொம்ப கண்டிப்பான ஆசிரியைன்னு படிச்சிருக்கேன்.. சமீப காலத்தில் அதை அனுபவித்தும் பாக்குறேன்.. இந்த ஆசிரியை என் அப்பாவை விடவும் ரொம்ப கண்டிப்புங்க.. அப்பா இத பண்ணினா இந்த மாதிரி ஆகும் பண்ணாதன்னு எச்சரிக்கை பண்ணுவார் கொஞ்சம் மிரட்டவும் செய்வாரு.. ஆனா இந்த வாழ்க்கை இருக்கே ஒரு எச்சரிக்கை, மிரட்டல், வார்ன்னிங் எதுவும் தரதில்லைங்க அது ஏன் ஒரு சைன் போர்டு கூட இல்லைங்க.. ஒன்வேயோ, நோ என்ட்ட்ரியோ, பள்ளமோ, பாதாளமோ, எதுவா வேணாலும் இருக்கட்டும் நீயே போய் தெரிஞ்சிக்கோன்னு சொல்லாம சொல்லுது.. அதுவும் எப்போ தெரியுமா டாப் கியர்ல ரொம்ப சந்தோஷமா வண்டிய ஓட்ட ஆரம்பிச்ச அப்புறம் தான்.. சின்ன பள்ளம் வரும்போது கூட ஒன்னும் தெரியறது இல்லைங்க அதள பாதாளத்துல வேகமா விழும் போது தான் அய்யோ இந்த பக்கம் வராம இருந்து இருக்கலாமோன்னு தோன்றும்.. அப்போ நினைச்சு என்ன பிரயோஜனம் அதுக்குள்ள தான் நல்லா விழுந்து மண்ணை கவ்வியிருப்போம் இல்லைனா குத்துயிரும் கொலையுயிருமா நினைவு தப்பி போயிருப்போம்..

வாழ்க்கை கற்று தரும் சில முக்கியமான பாடங்கள் என்ன தெரியுமா? [இந்த டீச்சர் வைக்குற பரீட்ச்சைக்கு முன்னாடியே யாராவது வினாத்தாள் அவுட் பண்ணினா எவ்வளோ நல்லா இருக்கும்]

நான் வினாத்தாள் தர போறது இல்ல.. ஆனா இந்த கேள்வி எல்லாம் பரீட்ச்சைல கண்டிப்பா வரும்ன்னு தான் சொல்ல போறேன்.. அதை படித்து பரீட்ச்சைக்கு தயார் ஆவதும் இல்லன்னா சாய்ஸ்ல விட்டுடாலம்னு முடிவு பண்ணிக்குறதும் அவங்க அவங்க விருப்பம் தான்!!

  1. நீ என்ன தான் புரண்டு புரண்டு அழுதாலும் உனக்கு கிடைக்கிறது தான் உனக்குகிடைக்கும். [ஒட்டுற மண்ணு தாண்டி ஒட்டும்]
  2. வாழ்க்கை நான் அழுததே இல்லைன்னு இருபது வயசுல பெருமிதம்கொள்ளவே கூடாது.. வாழ்க்கைன்ற விஷயமே இருபத்தி மூணு வயசுல தான்ஆரம்பிக்குது.. அது வரைக்கும் நாம வாழுறது நம்ம பெற்றோரின் வாழ்க்கை தான்.
  3. ஒருத்தரை எவ்வளோ தான் உயிரா நேசிச்சாலும் அவங்களை சார்ந்து தான்என்னோட வாழ்க்கைங்கற நிலைமைக்கு மட்டும் போகாதீங்க.. ஏன்னா அவங்கஇல்லைங்கற நிலைமை வரும் பொழுதுதான் நாம எவ்வளோ பெரிய தப்பசெஞ்சிருக்கோம்னு நமக்கு புரியும்.. உங்கள விட்டுட்டு போன அந்த உயிருக்குகண்டிப்பா மோட்சம் கிடைச்சிரும் ஆனா நம்ம விதி நமக்கு மோட்சம்தியேட்டர்ல டிக்கட் கூட கிடைக்க விடாது..
  4. வாழ்க்கைல முன்னேறனும்னா என்ன ரிஸ்க் வேணாலும் எடுக்கலாம்னுசொல்லுவாங்க.. ரிஸ்க் எடுக்கலாம் அது தப்பே கிடையாது.. உயிரை பணயம்வைக்கலாம்.. ஏன் வாழ்க்கையை கூட பணயம் வைக்கலாம்.. ஆனா நிம்மதிய மட்டும் எதுக்காகவும் யாருக்காகவும் பணயம் வைக்காதீங்க.. ஒரு விஷயத்தைபண்ணும் போது சந்தோஷம் தருது ஆனா பிற்காலத்துல பண்ணின விஷயம்நம்மள நிம்மதியா இருக்க விடாதுன்னு தோணிச்சுன்னா தயவுசெய்து அதைசெய்யவே செய்யாதீங்க.. நிம்மதி இல்லேன்னா உயிரோட இருந்து ஒருஉபயோகமும் இல்லை.. எனக்கு தெரிஞ்சு நிம்மதிய பணயம் வைக்குற அளவுக்குஇந்த உலகத்துல எந்த விஷயமும் உயர்ந்தது இல்ல..
  5. வாழ்க்கைல எப்போ ஒரு விஷயத்தை நிரந்தரம்னு நினைக்க ஆரம்பிக்கிறோமோஅன்னிக்கு ஆரம்பிக்குது நமக்கான கெட்ட நேரம். நிரந்தரமான பொருள், சந்தோஷம், துக்கம் எப்படி சாத்யமில்லையோ அதே போல சுயநலமற்றமனிதனை உலகத்தில் பார்ப்பதும் அசாத்யமான ஒன்று!
  6. ஆம்பூலன்சுக்கே வழி விடாத இந்த மனிதர்கள் உங்களோட அவசரத்துக்கு வழிவிடுவாங்களா? வாழ்க்கைல நீங்க எவ்வளோ அவசரமா போய்கிட்டு இருந்தாலும்உங்களுக்கு முன்ன போறவன் அவனோட இடம் வந்தா தான் வண்டிய மிதவேகத்துக்கு கொண்டு வந்து ஒதுங்குவான்..
  7. நமக்கு நடக்கும் நல்ல விஷயத்தை ஊருக்கே சொல்லுவோம்.. கெட்டவிஷயத்துக்கு அழும் போது அது என்னமோ தெரில எல்லாரும் ராத்திரி இருட்டுலதனியா தான் அழறோம்..
  8. மத்தவன் பிரச்சனைக்கு அட்வைஸ் கொடுக்கும் போது நல்லா தான் இருக்கும்.. நம்மளோட அதே பிரச்சனைக்கு தீர்வு தெரியாம முழிப்போம்.. அடுத்தவன்வாழ்க்கைக்கு வழிகாட்டியா போவோம் ஒரு இடத்துக்கு மேலே அவன்அவனோட வழிய பாத்துட்டு போய்டுவான்.. அப்போ தான் அங்க இருந்து நாமஎங்க போறதுன்னு தெரியாம தடுமாறுவோம், அதோட எங்க இருந்து வந்தோமோஅங்க திரும்பி போகவும் வழி தெரியாது. .
  9. சுற்றமும் நட்பும் சுற்றி சுற்றி வரும் அவங்களுக்கு வெளிநாடு செல்ல வாய்ப்புவரும் வரை ;)

இப்படி நெறைய இருக்குங்க.. அப்போ அப்போ அதெல்லாம் எழுதுறேன்.

வாழ்க்கை!!
நீ சிரிக்க சொன்னால் அழுது காட்டும்,
நீ பறக்கச் சொன்னால் உறங்கிக் காட்டும்,
நீ கதறி கதறி அழுக சொன்னால் கேலி செய்து பழிப்பு காட்டும்..
வாழ்க்கை- நீ சொல்லும் உணர்ச்சியை
வெளிகாட்ட முடியாத ஒரு புது நடிகன்..
கதாநாயகனா, வில்லனா அல்லது சிரிக்க வைப்பவனா
என முடிவு செய்வது நீ கற்கும் பாடங்களே!!
-
மதி.

Tuesday, August 18, 2009

I too had a love story!!




I happened to borrow a book from a colleague of mine ten days ago.. Only cos the title of it was catchy!!



“I TOO HAD A LOVE STORY” by Ravinder Singh.



As the title depict, it’s the real life story of the author. A very delicate Love Story!!



The book kept me completely occupied thru out. It was more like reading a personal diary of the author when he narrates the real feel, excitement, hugs, kisses, emotion, tears, pains etc etc.



I don’t believe in “falling in love” with a person over Internet chats or thru telephone talks without meeting in person even once. I feel it’s the body language of a person that would give you a wider picture about a person’s nature & character, which will eventually make you like a person. I have known many real life matrimony proposals, which had failed after meeting in person. But this story was so believable. Someone had been success in making a right decision jus by talks over phone & Internet.



Before I divert more from the topic, the story is all about a guy [Ravin] who falls in love with a gal [Khushi] who he came across on Shaadi.com. They meet after 3-4 months of serious relationship over phone & the engagement date is all fixed. Unfortunately the girl gets caught into an accident coupla days before her engagement, which eventually pushes her into coma. And after all tears, prayers & struggles she passes away in coma itself.



Somewhere I have read a quote “The ones you love the most, will be taken away too soon”!!



If someone had to go outta your life too soon, why should god show them to us?!



If someone had to leave us in tears for rest of our life, why should they make us smile with the very thought of them?



If someone had to be let go off, why do they hold our hands with so much of love?



If someone had to squeeze the blood out of ur heart while its still alive, why would they give life to its existence?!!!



Lots of questions in life are by no means answered. But time will make you understand why that person was into your life and what difference he/she made to you and your life.


Trust me, when some leaves a footprint in your heart & life, they are worth living in your thoughts. They are worth being a part of your life.

According to me, if someone you love gone astray, it only means they are god sent guardian angels for a reason and they quit when the intention is met.

Love is more about relishing what had happened and not about questioning why it happened.

Don’t cry cosit’s over smile because it happened!! :-)


Am aware, Things are easier said than done!

Thursday, August 6, 2009

A day for Brothers!!

A day for Brothers!!

Raksha means Protection & Bandhan means Bonding. The term Raksha Bandhan has been rightly given for Brother's Day.

Brothers.. They play a vital and prominent role in a girls life. An elder brother adds more value, as they hold those li'l hands of their li'l sisters with so much of care, love, affection & excitement since the day one they are exposed to this mean world. They start to enjoy the softness of those li'l hands and decide to keep it safe from any unwanted specimen touching them.

A brother in my life has added more joy, value and most of all a all time secured feel to my existence. I have this one sweet guy as my big brother since the day one i was born. He has always taken enormous care of me & my younger sister. He has taught us better things in life from a guy's perspective. He has given more insight about how a guy's world would be in terms of studies, career, love & family.

His passions about bikes, gadgets, movies, adventures, travel has always left me with an awe. He has shown me the real meaning of pure love next to my parents. He stands by me at tough times to push me to fight hard, he plays pranks at me at our fun times, he fights with me like a best foe during real arguments. But whatever it is, he is my Anna!! And i love him inspite of all his dirty room, dirty jeans, unshaven face, real painful knocks on my head :( , his stupid dialogues, useless weekend plans etc etc.

I have utmost admired one of my friend for the love he has for his younger sister. He loves her with the same excitement that he had the day she was born. He was a 5 year old kid when she was born and even today he treats her like a new born baby gal with so much of affection for her. He still gives her all those morning & good night kisses, feeds her anything he eats, have her in his laps when she sleeps, shop for her etc etc. Guys who treat sisters with so much of affection will be a good husband.

Another person i admire for the love he has for his sis is my dad. Even at this age, the love he has for my aunt is like so huge. They still share such a special bond inspite of all the issues & commitment in life.

Very recently, just some 6months back, i happened to find a brother who walked into my life. It was never late. He is Navaneel & he has walked into my life at the very right time to make me feel more safe and secured. He teaches me what life is, what love is, what music is, what work is, how to sing, how to treat peoples, how to laugh. etc. This Raksha Bandhan, i wanted to show him how much i love him & decided to send him a Rakhi. As he is in Bangalore, i decided to do it thru an online store. The chocolates & rakhi reached him really late at his office address almost close to 9 at night. But the excitement & content in his voice over that phnoe made me realise i have made his day & i was so sure that he wouldn't have had a better Raksha Bandhan in all these years.

Not this kinda special bond you can develop with any person you know but with few people. I wonder what made me accept him as my "bhaiya" but he is. I wonder what made me love him so much, but i do. I respect & love him the same way i luv my own sibling. Bhaiya is as spl as my anna to me. He looks at me like a kid though he happened to know me while i'm realli old to be called as kid. But still he talks to me, plays with me, laughs with me and fights with me as if am still a kid and i really love him for that. We kinda developed that emotional Raksha Bandhan between us pretty fast. He is my "Bhaiya" anyday wherever he or i would be.

Looking at all these sweet brothers around me, i only desire to have a baby boy as my 1st kid, so that my daughter would get a chance to enjoy the relationship i cherish and will cherish for all my life.

Brother is a best guy pal a girl would have in her life.
Brother is a best security person a girl could ask for.
Brother is a best savior a girl would need.

I love my brothers, the way they love me.
I love my brothers for the care they have.
I love my brothers for the fights they pull.
I love my brothers for the jokes they crack.
I love my brothers for the stupid looks they have at times.
I love my brothers for the experience they share.

I love my brothers for the way they love me.

Anna & Bhaiya, anyday i need your love & care for me.

அம்மா, மழை மற்றும் நான்!!

அம்மா மாட்டி விட்ட புத்தம் புது மழை அங்கி மற்றும் குல்லாவின் பாதுகாப்பில் தலையில் மழை துளிகள் பட்டு தெறிக்க தெறிக்க காகித கப்பல்கள் மழை நீரில் மூழ்க மூழ்க சற்றும் சோர்ந்து போகாமல், மீண்டும் மீண்டும் கப்பல்கள் செய்து மழையில் நனையாமல் காப்பற்றி, பின்பு தண்ணீரில் அதனை விட்ட காலங்கள் நான் மழலை பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருந்த காலங்கள்..


அம்மா கத்த கத்த மழை அங்கி மாட்ட மறுத்து, கையில் குடையை பேருக்கு எடுத்துக் கொண்டு தேங்கி நிற்கும் மழை தண்ணியில் குதித்து ஓடி சக வயது பிள்ளைகளுடன் மழையில் நனைந்தும் நனையாமலும் கால்களை மட்டும் புதிதாக விழும் மழை துளிகளில் நனைத்துக்கொண்டு இருந்த பருவம் மழலை பருவத்தை கடந்துவிட்ட பெருமையை தலையில் ஏற்றி வைத்து எடை கூடி இருந்த பருவம்..



அம்மாக்கு தெரியாமல், தங்கையுடன் மொட்டை மாடிக்கு ஓடி சென்று, பெரிதாக விழும் மழை துளியில் முழுக்க நனைந்து ஆட்டம் போட்டு மழை நின்றும் மொட்டை மாடியின் தரையில் தேங்கி நிற்கும் தண்ணிரில் படுத்து உருண்டு கொண்டு கதை பேசி சிரித்து, குளிரில் நடுங்கி, மாடியில் இருந்து கீழே செல்ல மனம் இல்லாமல் சென்று அம்மாவிடம் திட்டு வங்கி கொண்டே உடை மாற்றிய தருணங்கள், பதின் பருவத்தில் பசுமையாய் மனதில் பதிந்து போன தருணங்கள்..



அம்மா மழை பெய்கிறதே கல்லூரியில் இருந்து வரும் நான் மழையில் மாட்டிக் கொள்வேனோ என பதறி வாசலில் காத்திருக்க, நானோ தோழிகளுடன் மழையில் ஆட்டமும் பாட்டாக கலாட்டா செய்து கொண்டு, ஓடி பிடித்து விளையாடி கொண்டு, கேண்டினில் சூடாக பஜ்ஜியும், சில்லுன்னு ஐஸ்கிரீமும் வாங்கி சுவைத்துக் கொண்டு, மழையுடனே வீட்டிற்க்கு வந்து சேர்ந்த அந்த நிமிடங்கள் நான் கல்லூரி பறவையாக வாழ்க்கையை மிக மிக ரசித்து, ஒவ்வொரு நாழிகையும் வாழ்ந்த நிமிடங்கள்..



அம்மா போட்டு கொடுத்த சூடான சேமியா உப்புமா கிண்ணத்துடன், மாடியில் ஒரு ஓரமாய் நின்று கொண்டு, மழையில் இறங்கி ஆட்டம் போட்டா எப்படி இருக்கும் என நினைத்துக் கொண்டே, கையில் இருந்த உப்புமாவை காலி செய்துவிட்டு, படிக்க நல்ல புத்தகம் ஒன்றை எடுத்து வைத்துக் கொண்டு, கண்ணை புத்தகத்தில் வைத்து விட்டு, காதை மழை துளிகளின் சத்தத்தில் ஒட்டி வைக்கும் அந்த நாட்கள், வேலைக்கு சென்று விட்டு மிகவும் அயர்ந்து வீட்டுக்கு திரும்பிய எனது புதிய பழைய நாட்கள்..



அம்மா எவ்வளவு தான் கத்தினாலும், ஐபாட் புண்ணியத்தில் காது கேட்காமல் ஜன்னலின் ஓரத்தில் நின்று, கண்களால் மழை துளிகளை காதலித்துக் கொண்டு, வாழ்க்கையில் தொலைத்த சில பருவங்கள், புன்னகைகள், விஷயங்கள், காலங்கள், மற்றும் பலவற்றை நினைத்து கண்கள் கலங்கி மழைத் துளிகளினுள்ளே கரைந்து போய்விட மனம் துடிக்கும் பொழுதுகள், இன்றைய நிஜங்கள் என்ன என்று எனக்கு புரிய வைக்கும் இந்த நிகழ்கால பொழுதுகள்!!



மழை பொழுதுகள் சில நேரம், சாலைகள் மற்றும் செடி கொடிகளை மட்டும் இன்றி, தேவை இல்லாத விஷயங்கள் மண்டி போயிருக்கும் மனதையும் கூட கழுவி புதியதாய் விட்டு தான் செல்கிறது, நாம் விரும்பினால் மட்டும்!!



மழை – வேண்டும் என்று வேண்டினாலும் வராது, வேண்டாம் என்று விரட்டினாலும் நிற்காது காதலைப் போல!!



மழையின் முதல் துளிகள்!!



முதல் முதல் காதலுடன் உன்னை பார்த்து சிரித்த அன்று

மனதிற்குள் அத்தனை இனிப்பாக சிறு தூறல்கள்..


முதல் முறை நீ கை பற்றிய போது

தூறல்கள் சுகமான சாரலாய் மாறி விட்டு இருந்தது..


முதல் முறை உன்னிடம் சண்டையிட்ட போது

மனதில் மட்டுமின்றி கண்ணிலும் மழை..


முதல் ஊடலுக்குப் பின் வந்த கூடலில்

கொஞ்சம் அதிகப் படியான முத்த மழையும் பொழிந்தது..


முதலும் கடைசியுமாக என் இதயத்தை

சில்லாக உடைத்து விட்டு நீ சென்ற நாளில் தான்


என்னுள் புயல் காற்றுடன் கூடிய பலத்த மழை பெய்தது..

அன்று முதல் இன்று வரை தினமும் மனதில் மழை தான்..

இதில் கண்களில் கட்டுக்கடங்காத வெள்ளம் வேறு!!

-

மதி

Monday, May 18, 2009

When life calls you for a tuffer battle!!!!!!!

Not really many times in life you feel all content and happy about what life has given you. But still, many of us here carry a smile on our faces even when the volcanoes inside our hearts keep spitting lava.. Thats where the challenge lies!!

I have seen many people who manages a fake smile which is not really emitting from their heart. I have also seen people who smile from their heart in spite of all the commotions and emotions deep inside them. Fake smiles are of no use. Whereas, people who keep fighting inside and still manage to carry a smile teach all of us a very beautiful lesson to us on everyday walk of life and its a very simple lesson "Life has beautiful things to cherish with a smile on lips rather than tears in heart".

Getting caught into a bad situation might be serious to the extent of killing us, but sweeping off the smile on face will not really help us to find a solution nor will give us the strength to fight hard. In fact, when you would carry a smile in a tougher situation where you have an opponent to face while fighting, carrying a pleasant smile from the bottom of your heart will send shivers down the spine of the disputant. Or if you battling to yourself to prove yourself about a quality in you, you still need a very meaningful smile which will support the positive side of your conscious!!

When you are used to someone's smile everyday and all of a sudden when you don't get to see it for few days for some reason, it definitely leaves us with a li'l concern worrying he/she gets that smile back on their lips..

I believe "Its when you feel the worse, you should give your best to others". This way, you feel the world is standing by you, if not to fight your battle at least to give you some self confidence.

Its when life calls you for a tuffer battle, you hardly have necessity to prove others wrong. Rather, you need to prove yourself that others were no way correct.

Its when life calls you for a tuffer battle, you would really understand who really are concerned and who really are not.

Its when life calls you for a tuffer battle, you challenge yourself.

Its when life calls you for a tuffer battle, you need to be the toughest of course with that cute smile as always.

Losing your smile at hard times will be of no help to yourself or to others.. Then why to lose it?!!

Knowing anyways the situation will anyways pass by, why should we by-pass the smile?!

Its when life calls you for a hard fight, you have to show yourself & the world that you are capable of handling much bigger battles!!

Keep Smiling.. Happy Smiling!! :-)

Saturday, May 9, 2009

சித்ரா பௌர்ணமி..

பௌர்ணமி என்பதே மிக அழகான ஒரு வார்த்தை.. மிகப் பெரிய வட்டமாய் அம்மாவின் நெற்றிப் பொட்டு போன்று கன கச்சிதமாய் வானில் ஒட்டிக் கொண்டு பாந்தமாய் ஒளிர்ந்துக் கொள்ளைக் கொள்ளும் மனதை அந்த பௌர்ணமி நிலவு.. மொட்டை மாடியில் முகத்தை வருடும் காற்று சும்மா செல்லாமல் என் கூந்தலையும் இழுத்து செல்லும்.. இதமான அந்த இரவு நேரத்தில் தூரத்தில் இருக்கும் நிலவு தரும் குளுமை கொஞ்ச நஞ்சமல்ல..

சித்ரா பௌர்ணமி அன்று நிலா சற்று பெரியதாக வியப்பூட்டும்.. இருபத்திரண்டு பேர் [ஐந்து குடும்பம்] கொண்ட கூட்டுக் குடும்பம் எங்களுடையது.. சித்ரா பௌர்ணமி அன்று வகை வகை வகையாய் சமைத்துக் கொண்டு பெண்கள் அனைவரும் சித்ரா பௌர்ணமி கொண்டாட்டங்களை ஆரம்பிப்பார்கள்.. ஐந்து மருமகள்களும் சிரித்துக் கொண்டும், கதை பேசிக் கொண்டும் சமைப்பதை வீட்டின் வாண்டுகள் மொட்டை மாடிக்கு ஒன்றன் பின் ஒன்றாக எடுத்து சென்று நேர் படுத்தி வைக்க.. பின்பு மொத்தக் குடும்பமும் மாடியில் கூடியதும் சின்ன சின்ன விளையாட்டுகளில் ஆரம்பிக்கும் எங்கள் சித்ரா பௌர்ணமி கொண்டாட்டங்கள்.. பாட்டு.. ஆட்டம்.. என இரவு களைகட்டும்..


வாண்டுகள் சிறிது சோர்ந்து போகும் போது சமைத்ததை பரிமாற ஆரம்பிப்பார்கள் சமைத்த அன்னைகள்.. சாப்பிட்டு முடித்த வாண்டுகள் மீண்டும் தெம்புடன் ஆட்டத்தை ஆரம்பிப்பார்கள்.. பின்பு அனைவரும் உண்டு முடித்த பின்பு.. பாட்டுக்கு பாட்டு ஆரம்பிக்கும்.. மொத்த குடும்பமும் இரண்டு பிரிவாக பிரிந்து நிற்கும் தருணம் இது ஒன்று தான்.. பழைய பாடல்களில் இன்பம் கொள்ளும் பெரியோர்களும் சரி.. லேட்டஸ்ட் குத்து பாட்டு பாடும் பொடுசுகள் ஆனாலும் சரி.. அல்ல காதல் பாடல்களில் முங்கி எழும் இளசுகள் ஆகட்டும்.. அனைவருமே அடுத்து இந்த நாள் என்று வரும் என யோசிக்க வைக்கும் அளவுக்கு இருக்கும் அந்த சந்தோஷங்கள்!!

இந்த வருடம் ஏதேதோ காரணத்தால் எங்கள் வீட்டின் சித்ரா பௌர்ணமி கூட்டாஞ்சோறு இன்பம் கிட்டாமல் போயிற்று.. இன்பம் கிட்டாமல் போனது எங்களுக்கா அல்லது எங்களின் சந்தோஷ பரிமாறலை இந்த வருடம் பார்க்க இயலாமல் போன அந்த வட்ட முகம் கொண்ட நிலவுக்கா?!

குடும்பத்துடன் மொட்டை மாடிக்கு சென்று இன்பமாக நேரம் கழிக்க சித்ரா பௌர்ணமி ஒரு சாக்காக உள்ளதே தவிர.. அமாவாசையும் சித்ரா பௌர்ணமி தான் எங்களுக்கு அனைவரும் ஒன்றாக சாப்பிட அமரும் பொழுது !!

சேர்ந்து உண்ண என்னுடன் நீ இருக்கும் வரை..
நிலாச்சோறு தான் நாம் உண்ணும் ஒவ்வொரு வேளை உணவும்..

சேர்ந்து வாழ என்னுடன் நீ இருக்கும் வரை..
பௌர்ணமி இரவுகள் தான் எனக்கு ஒவ்வொரு இரவும்..




Tuesday, April 21, 2009

Me & the process of learning Yoga!!


It’s been ages since I saw early mornings and a beautiful start of a fresh day!! But for the past 5 days, am getting to witness the beautiful dawns. I wake up sharp 4:50AM for my yoga classes, which starts at 5:15AM.

I was planning to start practicing Yoga for quiet sometime now & finally I found a right @doorstep yoga classes. She reaches my doorstep sharp 5.10 for a class at 5.15. 1st day I was all enthu about this whole thing. May be I was li’l sure that soon I’ll get a figure as that of Shilpa Shetty ;-)


Day 1: Me, my sis & two of my cousin sister’s started with the class.. We started with warm up thingy with the help of my Yoga Trainer. It was cool as we 4 gals were having fun learning it together. A while later I started to feel pain in every nerve of mine!! I was like “oh my god”!! I was gasping so heavy juz with 15mins of warm up stuffs & I decided “this is not for me”, But something kept me going for the entire 1hour, though I’d decided to give up my yoga classes in the very 1st 10mins. I was sweating and gasping. After the session, even a hot shower dint help me feel any better.. I reached office like a zombie on a Monday morning & was tired thru out the day. But decided to proceed with the classes even the next day, as I still wanted to feel good about myself.


Day 2: Due to stretches and strains that I had the previous day, my body was undergoing a worst painful phase to get used to this new activity. Had worst of pain in my ankle, thighs, hips, arms etc. I was absolutely worn out to start the 2nd day class. But still had no choice as I was told that I had to follow the routine to reduce the pain. Warm up went on faster & then started the breathing exercises later to which she gave squat movements and it was so painful. I was completely drained by the end of the 2nd class & my legs were aching and shivering so bad that I was not even able to walk. :-( Pain was so difficult to handle the entire day that I was utterly lifeless at work to the extent that my colleagues started to notice me being unexciting.


Day 3: Pain was worse even before I could start with session.. But still I decided to continue with ths.. I think I kinda liked the activity I gave my body early in the morning. My body listened to everything I was told to do.. Stretches and pulls were easier to do.. I was feeling gud about myself and was quiet proud as well that am learning YOGA :-)


Day 4: By now I was used to stretches & I was out of any pain :-) I was too thrilled with what I was doing.


Day 5: I started to practice long days.. Yeah my days used to start at 8 in the morning and end at 10 in the night But after having started to take up yoga classes, my day starts at 5 in the morn and ends at 10 in the night. My days are longer by 3hours, leaving me refreshed and relaxed thru out the day.!!


Now after my 1st set of classes.. I have decided to make Yoga as a Lifestyle!!


I'm Lovin' It!! :-)